این کتاب در زمان فرمانروایی جلال الدین اکبر توسط ابوالفضل ابن مبارک و برادر ابوالفضل فیضی دکنی به زبان فارسی ترجمه می شود .

تحقیقات انجام شده حکایت از آن دارد که علاوه از پنج بابی که مأخوذ از کتاب پنجا تنتره است یعنی: 1-"باب اسد والثور"(باب شیر وگاو) 2-"باب الحمامة والمطوقه"(باب کبوتر طوق دار) 3-"باب البوم و الغربان"(باب بوم و زاغ ها)4-"بابالقد و السلحفا"(باب بوزینه و سنگ پشت) 5-باب الناسک و ابن عرس (باب زاهد وراسو) باب های 1- "باب الاسد ووابن آوى" (باب شیر وشغال) 2- "باب الطایر والملک) 3- "باب الجرذ والسنور(باب گربه وموش) از منظومه ی مهابهاراتا است.

کلیله ودمنه به 21 زبان زنده دنیا ترجمه شده است. ودر زبان فارسی همن ترجمه های متعددی از این کتاب در دست است .در زیر به برخی از معروف ترین ترجمه های صورت گرفته تا پایان قرن دهم یا اوایل قرن یازدهم اشاره می شود.

اگر زبان پهلوی را به عنوان پدر زبان فارسی جزو زبان فارسی بحساب بیاوریم باید قدیمیترین ترجمه از کتاب به زبان فارسی را ، ترجمه ی برزویه ی طبیب در زمان خسرو انوشیروان بدانیم که در حال حاضر در دسترس نمی باشد.

در زبان فارسی دری قدیمترین ترجمه ، ترجمه ی منثور ابوالفضل بلعمی است.

ابوالفضل بلعمی وزیر فاضل وخردمند نصر بن احمد سامانی و پدر ابوعلی بلعمی صاحب کتاب تاریخ بلعمی است.وی در زمان نصربن احمد سامانی کتاب کلیله ودمنه را به احتمال زیاد از روی نثر پهلوی به فارسی ترجمه کرده،که متأسفانه این ترجمه هم از بین رفته است.

بعد از ترجمه ای که یاد شد ترجمه ی منظومی توسط رودکی در همان سال ها(325) از روی ترجمه ی منثور ابوالفضل بلعمی صورت می پذیرد